Nagrobki zabytkowe znajdujące się na cmentarzu parafialnym w Kłomnicach

1. Jan Policzkiewicz, 1907 r. – na kamiennym postumencie zwieńczonym gzymsem wsparty żeliwny krzyż o dekoracyjnych ramionach z postacią Chrystusa ukrzyżowanego, u dołu ze stojącą figurą Marii Magdaleny, zabrudzenia kamienia, mocno skorodowany krzyż,

2. Tadzio Stankowski, 1905 r. (1908 r.) – cokół o nieregularnej formie, ukształtowany z zespolonych z sobą kamieni wapiennych, z przodu inskrypcja i zwinięta na końcach wstęga z napisami; brak zwieńczenia, ciemne zabrudzenia, wykruszenia (uszkodzenia), zdezintegrowane wierzchnie warstwy kamienia

3. Wincenty Bugała, 1908 r. – na dwustopniowym cokole z piaskowca, lekko rozszerzający się ku górze postument z płyciną (na ściance przedniej) zwieńczony profilowanym gzymsem, na nim krzyż równoramienny o ramionach lekko rozszerzających się na końcach; zabrudzenia, ubytki i złuszczenia wierzchnich warstw kamienia

4. Szejen Goral, 1923 r. – na dwustopniowym cokole ustawiony krzyż żeliwny; zabrudzenia, odspojenia w górnej partii cokołu

5. Nagrobek z nieczytelnymi napisami – całopostaciowe przedstawienie Chrystusa opartego o krzyż przytrzymywany rękami; zabrudzenia kamienia, zatarty napis

6. Leopold Zatorski, 1935 r. – na płycie z czerwonego piaskowca w kształcie pionowego prostokąta w górnej części płaskorzeźbione przedstawienie Chrystusa niosącego krzyż, pod nim inskrypcja, u dołu data ujęta wygiętą gałązką; napisy zatarte, powierzchniowe zabrudzenia kamienia

7. Maria Juraczek, 1936 r. – w formie płyt w kształcie pionowego prostokąta nałożonych na siebie z wyodrębnionym krzyżem (w górnej części) i płaskorzeźbioną głową Chrystusa w koronie cierniowej w miejscu skrzyżowania ramion; kamień pokryty warstwą powierzchniowych zabrudzeń

8. Eleonora Krassowska z Langierów, 1904 r. – nagrobek o cechach klasycystycznych, w formie wysokiego postumentu z piaskowca, na dwustopniowej podstawie ozdobionej w górnej partii liściastą girlandą, zwieńczone profilowanym gzymsem, na którym ułożone symetryczne woluty (zapewne stanowiące podstawę pod krzyż lub inny wieńczący element), na powierzchni kamienia zabrudzenia, porosty, ciemne naloty, miejscami widoczne złuszczenia i odspojenia wierzchnich warstw kamienia

9. Grób kapłanów Kłomnickich, 1909 r. – na dwustopniowym postumencie z górną częścią lekko zwężającą się ku górze i zakończoną gzymsem ustawiony krzyż o prostych ramionach; kamień pokryty warstwą zabrudzeń powierzchniowych

10. Grób rodz. Chrzanowskich – na dużej prostokątnej płycie na kamiennym postumencie lekko zwężającym się ku górze zamocowany żeliwny krzyż o ażurowych ramionach od dołu ujęty wolutowo zwiniętymi prętami; pokryty warstwą zabrudzeń i porostów miejscami dość zwartą, płyta nieco przechylona

11. Krzyż żeliwny – bez napisu, krzyż o półkoliście zamkniętych ramionach w zakończeniu pionowego ramienia z wyodrębnioną kolistą tablicą, na której zatarty całkowicie napis

12. Wanda z Kamieńskich Makowiecka, 1903 r. – nagrobek w formie kamiennego krzyża o ramionach imitujących drewno stojącego na nieregularnej podstawie utworzonej z kamienia, na ściance przedniej zamocowany rodzaj prostokątnej tablicy o lekko zwiniętych krótszych bokach na niej wyryte napisy; kamień zabrudzony z widocznymi uszkodzeniami, odspojeniami

13.Emma Pasihke, 1883 r. – w formie prostokątnej płyty z piaskowca na której widnieje silnie zatarty napis; uszkodzenia, zabrudzenia kamienia

14. Grób rodz. Strzeleckich – w kształcie prostokątnej płyty, na której od góry jest wyryty krzyż, pod nim napis „DOM”, a u dołu: czaszka nad skrzyżowanymi kośćmi; uszkodzenia, zabrudzenia, odspojenia, złuszczenia kamienia

15. Grób Powstańców Styczniowych, 1863 r. – na dwustopniowym postumencie, o górnej części węższej z wyrytą na niej datą: 1863 r., ustawiona kolumna o kanelowanym trzonie zwężającym się ku górze, zwieńczonym gzymsem, na którym wspiera się krzyż z przymocowanym orłem w dolnej części pionowego ramienia

16. Gabriel Brzeziński, 1855 r. – w formie prostokątnego postumentu na ściance przedniej z wyodrębnioną płyciną wypełnioną inskrypcją, zwieńczonego profilowanym gzymsem; na postumencie oparty krzyż, przy nim klęcząca postać z głową zwróconą ku górze (zapewne postać Marii Magdaleny); powierzchniowe zabrudzenia kamienia

17. Róża Sagowska – najstarszy zachowany nagrobek na cmentarzu – w formie prostokątnej płyty o lekko wysuniętych krawędziach, na niej wyryty krzyż ujęty u podstawy gałązką; zabrudzenia, porosty, uszkodzenia, w dużym stopniu zatarte litery

18. Wolska (…) – w formie prostokątnej płyta z wyrytym na niej napisem częściowo zatartym; kamie pokryty warstwą zabrudzeń i porostów

19. Julian Nepomucen Moraczewscy – krzyż żeliwny o lekko sfazowanych krawędziach; skorodowany, uszkodzone jedno z zakończeń ramienia

20 . Maryi Klawe, 1889 r. – w formie prostokątnej płyty wyrytym napisem; powierzchniowe zabrudzenia

21. Zaleski, 1900 r. – w formie prostokątnej płyty z inskrypcją, zabrudzenia, zatarte litery napisu

22. Franciszka Ropelewska, 1920 r. – w formie prostokątnej płyty z wyrytą inskrypcją; zabrudzenia, zatarte litery napisu